Stolicę zwiedzaliśmy wraz z Alejandro i Jego siostrą,
którzy zaprosili nas do siebie przez stronę Couchsurfingu. Dzięki nim mieliśmy
lepszy wgląd w miasto, jego mieszkanców a także historię Kolumbii. Opowiedzieli
nam jak to było w tych nienajlepszych czasach. Widać było że to nie był to dla
nich przyjemny temat. Nawet teraz Bogota nie jest bezpiecznym miastem. Po
zmroku lepiej wziąć taksówkę a do niektórych regionów policja wręcz zabrania
wstępu. Kolumbijski klimat uderzył w nas ze zdwojoną siłą. Z jednej strony zrelaksowane pełne knajpek i
karaibskiej muzyki kolorowe kamienice dzielnicy Candelaria, a z drugiej brudne,
dzikie ulice i podejrzane typy.
Zamieszkalismy w apartamentowcu nieco na polnoc od
centrum. Wnowoczesnej czesci miasta pelnej biurowcow. Rodzenstwo mieszka z mama
ktora byla uradowana ze mowimy
nieco po hiszpansku i mimo ze chcielismy jesc na
miescie caly czas nalegala ze bedzie gotowac. Bylo wiec bardzo przyjemnie i
smacznie. Na miejsce dotarlismy busikiem z dworca polnocnego co jednak nie bylo
rzecza prosta. Po drodze zlapalismy kawusie z ulicznych stoisk i biszkopta z
orzechami. Mniam. Po prysznicu i zapoznaniu sie z gospodarzami poszlismy na
zwiedzanie miasta. Na pierwszy dzien standardzik czyli centrum i troche muzeow.
Poszlismy na piechote wiec zwiedzilismy takze polnocna nowoczesna czesc.
Architektura jest w wielkim zamecie. Wierzowce przeplatajja sie z przeslodkimi
malymi budyneczkami lub kosciolami. W samym centrum czyli wokol Plaza 
Bolivar
znajdziemy monumentalne szare budynki i olbrzymia katedre a pare ulic dalej mozna
sie zgobic pomiedzy kolorowymi drobnymi kamienicami zabytkowej dzielnicy
Candelaria. To moje ulubione miejsce w stolicy. Wyglada zupelnie jak uliczki
jakies malej wioski i dziw bierze ze pare ulic dalej znajduja sie olbrzymie
wiezowce. Zawedrowalismy takze pod palac prezydenta gdzie akurat trafilismy na
zmiane warty a dalej do muzeum zlota i galerii Botero. Polecam obydwa miejsca a
w szczegulnosci galerie znanego Kolumbijskiego malarza gdzie poza jego dzielami
mozna znalesc obrazy 
Picassa, Monet, Chagall, Dali, Renoir. Botero wszystko na swoich plutnach
przedstawia pekato grube. Nawet gitara, martwa natura czy drzewa robia wrazenie
jakby pekaly w szwach. Przezabawne. Tymczasem muzeum zlota zadziwia olbrzymia
kolekcja zlotej i brazowej bizuterii sprzed wiekow. Drugi dzien spedzilismy
placzac sie po parkach, Caldelarii i wdrapalismy sie na wgorze Monserrate. Po
drodze napotkalismy mnostwo policji. Okazalo sie ze nie jest tam bezpiecznie i
nie przepuszczaja osob samotnych i niepelnoletnich. Grupka rozwrzeszczanych
szczeniakow chciala zebysmy je wzieli pod opieke ale nie chcielismy byc za nikogo
odpowiedzialni. Na szczyt jest kawaleczek a na gorze calkiem ladna panorama na
miasto i wzgorza po drogiej stronie. Za kosciolem znajduje sie takze szereg
barow z lokalnym nietanim jedzeniem. Jakos nie czulismy sie zagrozeni. Wszedzie biegaly dzieciaki z rodzicami, pary ot taki popoludniowy tlumek. Piatkowy wieczor spedzilismy na Candelari
wraz ze znajomymi siostry Alejandro. Kazdy byl ciekawy jak zdolalismy
zaplanowac taka podroz i zebrac pieniadze bo w Kolumbi nie jest to mozliwe.
Pomimo wakacji kazdy z nich studiuje dodatkowe kursy albo 
pracuje. Byl to udany
wieczor. Candelaria w nocy wyglada bardzo dziko. Wrecz jak Krakow po meczu Wisly z Crakovia.
Pelno policji, wrzaskow, ludzi pijacych na kraweznikach. Podobno to byl akurat
spokojny piatek a my widzielismy radiowozy pelne mlodziezy. Niezly ten spokojny
weekend. Kiedy wrocilismy na mieszkanie odebralam wiadomosc od Cassandry ktora
poznalismy w Salento. Wyslalismy ja na zwiady do Villa de Leyva i napisala ze
miasteczko jest super i zostaje jeszcze dwa dni. Postanowilismy do niej
dolaczyc i nastepnego dnia z samego rana po ostatnim sniadaniu u przemilej
rodzinki wyruszylismy na ostatnia stacje transMilenio: Portal Norte skad
zlapalismy busa do Tunja i dalej do Villa de Leyva. Mielismy jechac pierwotnie
do katedry solnej w Zapaquira ale transport i wstep to troche za duzo i z tego co
widzialam na zdjeciach nie dorownuje Wieliczce.
Info
Noclegi: duzo hosteli w dzielnicy Candelaria
Transport: po miescie: busy kosztuja 1450 COP;
transMilenio (duze autobusy) 1750 COP. Dworzec polnocny jest okolo 40 minut
busem od centrum.
Do Zipaquira: transmilenio do Portal norte i dalej bus do
Zipaquira okolo 2-3 godz.
Wyzywienie: w Candelarii mozna znalezc obiady za 6 tys;
pizze za 2-3 tys i inne.
Wtepy: galeria Botero: darmowa; muzeum zlota: 3 tys COP
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz